Կար մի անտառ, որտեղ ծառերը անդադար բողոքում էին ։ Նա միշտ բողոքում էր,  որ նա ամեն ինչ սխալ է տեսնում։Օրինակ՝ նա նայում է երկինքին և տեսնում է, որ ամպեր փափուկ են և կարող է իր ճյուղերը դնել ամպերի վրա,  իսկ իրականուն նա փափուկ չէ նա ուղակի օդ է։ Ծառերի աչքերին թվում էր, որ արևն է պտտվում երկրի շուրջը, բայց իրակնում հակառակն է։ Եվ  ամեն օր նրանք բողոքում են,  որ նա վատ են տեսնում և դրա պատճառը մարդիկ են։ Քանի որ մարդիկ եկան և ծառերի աչքերի տեսածը համարեցին սխալ և այլ բան հայտանբերեցին։ Ծառերի աչքերը գանգատվում էին, որ մարդիկ միշտ ծառերին փչացնում են, կոտրում են։